Ostatni dzień naszego obozu, zajęcia przy jeziorze, które było bardzo wzburzone, a wiało jak w kieleckim. Całe nasze spotkanie przebiegło wyśmienicie, każdy dał z siebie tyle ile mógł. Większość ćwiczących przyjeżdża tutaj od kilkudziesięciu lat, wiemy na co się piszemy i wiemy do czego dążymy. Z nami przyjeżdżają nasze pociechy, nawet, kiedy już weszły w dorosłość. Wielu z nas przekazuje zdobytą wiedzę dalej, a to wszystko dzięki naszemu wspaniałemu nauczycielowi, Tomaszowi Nowakowskiemu. Jeśli nic się nie zmieni, spotkamy się tu znów za rok, a za chwilę kolejne spotkanie na Złotym Kopcu pod Praga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz